Dla rodziców

 

PIĘĆ  POWODÓW,  DLA  KTÓRYCH  TWOJE  DZIECKO  KŁAMIE

 

Jeżeli dość często zdarza Ci się przyłapać syna czy córkę na kłamstwie, to być może jest coś niedobrego w Waszych kontaktach. Jeśli dziecko kłamie – prawie zawsze jest to sygnał nieprawidłowości w życiu rodzinnym. Oto kilka typowych sytuacji , w których Twoje potomstwo może uciekać się do kłamstwa:

 

1.      CHCE  ZWRÓCIĆ NA SIEBIE  UWAGĘ

 

Kiedy rodzice są nadmiernie skoncentrowani np. na młodszym rodzeństwie albo na własnej pracy zawodowej, dziecko może się czuć odrzucone. Gdy kłamie zaczyna być wreszcie w centrum uwagi rodziców, chociaż w negatywnym sensie. „ Krzyczą na mnie , a więc przejmują się mną”- myśli dziecko

 

2.      OBAWIA SIĘ KARY

 

Ma to miejsce zwykle wtedy, gdy rodzice są zbyt surowi .Jeśli np. matka wymierza karę za choćby o kilka minut późniejszy powrót do domu ze szkoły                (sądzi zapewne, że w ten sposób uczy zdyscyplinowania), to dziecko będzie podawało zmyślone powody spóźnienia: dodatkowa lekcja, prośba nauczyciela o uporządkowanie klasy...

 

3.      NIE JEST W STANIE SPROSTAĆ OCZEKIWANIOM DOROSŁYCH

 

Zdarza się to najczęściej tzw. udanym dzieciom . Rodzice uważają, że we wszystkim musi być najlepsze , gorszy wynik przeżywają jako porażkę i dają to dziecku odczuć. Wtedy ucieka ono w kłamstwo, żeby zasłużyć na aprobatę.

 

4.      PRAGNIE SAMODZIELNIE PODEJMOWAĆ DECYZJE

 

Jeśli w miarę podrastania dziecka rodzice nie zwiększają zakresu jego samodzielności – sami prowokują je do kłamstwa. Np. dziecko chce wyjść                  z kolegami, a rodzic nie pozwala. Po kilku odmowach dziecko skłamie, podając nieprawdziwy powód wyjścia

 

5.      NAŚLADUJE STARSZYCH

 

Jeżeli dziecko zauważy, że rodzice czy nauczyciele nie zawsze mówią prawdę – szybko nauczy się postępować tak samo, jak oni.

 

CO WOBEC TEGO  ROBIĆ,  ABY   DZIECKO   MÓWIŁO  PRAWDĘ ?

 

Staraj się jak najlepiej poznać swoje dziecko, wiedzieć, co myśli i czuje. Jeśli na co dzień brakuje Ci czasu na rozmowę z nim  czy zabawę – wakacje możesz wykorzystać do nadrobienia zaległości.

Stawiaj dziecku rozsądne wymagania, nie krytykuj dotkliwie za porażki i dostrzegaj sukcesy. Nie traktuj kar jako głównego narzędzia wychowania.  Zawsze bądź dobrym przykładem.