Naród, który przestaje śpiewać, przestaje istnieć.
Słowo ma wielką moc… Pieśni natomiast od wieków łączyły ponad pokoleniami. Kierując się tymi przesłankami, dnia 13 listopada 2019r. w Szkole Podstawowej w Błoniu zgromadzili się nie jako widzowie, ale jako główni uczestnicy Święta Niepodległości uczniowie, rodzice, dziadkowie, bliżsi i dalsi sąsiedzi oraz nauczyciele. Towarzyszyli nam w tym ważnym dniu przedstawiciele władz lokalnych: pani wicewójt Gminy Łęczyca Monika Kilar – Błaszczyk, pan Włodzimierz Starzyński – przewodniczący Rady Gminy Łęczyca oraz jego zastępca – pani Jadwiga Frątczak.Projekt wieczornicy patriotycznej „Z Niepodległą na ustach” zrodził się z potrzeby serca.Jego pomysłodawczyniami były pani Anna Gralak i Barbara Doniak. Uroczystość przebiegała w podniosłej atmosferze upamiętniającej patriotyczne zrywy wolnościowe. Był to koncert pieśni i piosenek żołnierskich oraz legionowych towarzyszących polskim żołnierzom walczącym za „wolność Waszą i naszą” na wszystkich frontach Europy. Zgromadzeni przedstawiciele społeczności lokalnej chętnie włączali się do wspólnego śpiewania, szczególnie takich pieśni jak: „Szara piechota”, „Rozkwitały pąki białych róż”, „Biały krzyż” czy „O, mój rozmarynie”. Nie zabrakło również piosenek nowszej generacji. Jedną z nich był utwór młodego poety – żołnierza, Józefa Szczepańskiego – „Ziutka”, który urodził się w pobliskiej Łęczycy i walczył jako żołnierz w batalionie „Parasol” AK w powstaniu warszawskim. Niestety, nie doczekał wolności. 1 września 1944 roku został ciężko ranny i wkrótce potem zmarł z powodu odniesionych ran. Jego utwór „Dziś idę walczyć, mamo!” przetrwał wojenną zawieruchę i fascynuje młodych i dziś. Równie zachwycająca była pieśń „Dziewczyna z granatem w ręce” – spopularyzowana przez serial „Czas honoru”. Uroczystość poprowadzili przedstawiciele dwóch pokoleń – nauczyciele: Barbara Doniak i Andrzej Łuczak (który przygotowywał również chór) oraz uczniowie klasy ósmej: Ewelina Bas oraz Kacper Kaźmierczak. Po części oficjalnej przyszedł czas na międzypokoleniowe rozmowy przy herbatce i ciastku. Tematyka ich nawiązywała do przeżytych doświadczeń wojennych, wyzwalania ojczyzny i radości z odzyskanej wolności, ale nie tylko. Młodzi mogli odkrywać, że starsi ludzie są skarbnicą wiedzy utrwalającej tamte odległe czasy oraz trudne doświadczenia, mogą być niezłymi nauczycielami życia.Widać więc wyraźnie, że szkoła, szczególnie w małych miejscowościach, bywa nie tylko źródłem kontaktu z kulturą, ale również miejscem wymiany myśli i doświadczeń.